Nietsvermoedend keek ik om en tot mijn verbazing iets zag, dat ik liever niet had gezien. Dit soort dingen gebeuren dus altijd op ongelegen momenten.
Het toiletwater bleef tot bijna aan de brilrand staan.
Ik kon wel iets leukers bedenken op zo’n heerlijke lazy zonnige zondag. Maar eens afwachten, besloot ik. Daarmee hoopte ik dat het probleem zich vanzelf zou oplossen.
En het probleem loste inderdaad op. Opluchting alom, want ik zag mijn geest al kruipen. Mogelijk wateroverlast, een hoop rotzooi. En daarbij zo’n levensgrote vrachtauto met een immense tank om te vullen met smurrie, waarvan je niet wilt weten waar die geloosd wordt. Oh, en natuurlijk een gepeperde factuur.
Maar, zoals wel te verwachten, bleef het niet bij die ene keer.
Gelukkig heb ik twee toiletten en kon ik de tijd nemen om eens logisch over de situatie na te denken. Ik ben best praktisch, maar uiteindelijk bleef er toch één mysterie over waar mijn logica geen vat op kreeg.
Waar in hemelsnaam ging de afvoer van het toilet naar toe.
Gewapend met grote rubber handschoenen ging ik aan de slag met een tuinslang. Want, zo dacht ik, dan kan ik ongeveer voelen waar de afvoer naar toe gaat. Maar al in de hals van het toilet bleef de slang steken. Mission uncomplished.
Het werd tijd om een hulptroep in te schakelen. Mijn vader. Toegegeven, hij heeft nou eenmaal meer kaas gegeten van dit soort dingen dan ik. En, wij zijn een goed team.
Om te weten waar de afvoer naar toe ging, was er volgens hem maar één ding nodig. Even een tegel loswippen aan de buitenmuur van het toilet. Ja pap, EVEN een in BETON gegoten tegel loswippen… Hoe dan?
We stonden wat wezenloos naar de tegel te staren, alsof die ons zou verklappen waar we de oplossing konden vinden.
Toch bracht het logisch denken van mijn vader hem naar het volgende idee.
Een tiental meter verderop begint de tuin. Daar groef hij een sleuf. En voila! Een prachtig glimmende oranje buis lachte ons tegemoet.
Let op! Wezenloos staren heeft dus zin.
De smerige details zal ik je besparen. Maar met trots kan ik zeggen na 12 uur grondverzet, met spade en doorzettingsvermogen, dat we weer een toilet hebben dat vlotjes doorspoelt. En, waar het een plezier is om achterom te kijken. Nou ja, je begrijpt wel wat ik bedoel.
Jouw klanten zitten op jou te wachten. Maar als het in jouw onderneming niet lekker stroomt, dan verdwijn je al gauw uit het zicht. Wat je daardoor doet, is kansen creëren voor anderen. Niet dat je het hen niet gunt, maar jezelf soms toch net wat meer.
Zorg dat jouw onderneming niet verstopt raakt. Zichtbaar zijn is waar de doorstroom zit. Op social media, je website, in nieuwsbrieven, in gesprekken of op locatie.
Stop met het strooien van excuses en zorg dat er stroming is in jouw onderneming.
Wat je nodig hebt om met plezier zichtbaar te zijn is moed, inspiratie, kunnen verwoorden en een beetje zelfspot.
Los van het feit dat ik je nu dus ook kan helpen met het aanleggen van riolering, help ik je veel liever met het schrijven van teksten, orde scheppen in de chaos en ruimte creëren voor jou. Zo help je, met mijn persoonlijke aanpak, jouw klanten nog beter. Dat geeft zoveel meer voldoening.
Meld je zowiezo even aan voor mijn mails https://cocreatiemetmariette.be
Maar belangrijkrijker, laten we samen eens bespreken waar je eindelijk ademruimte voor jezelf wilt creëren. Waarom moeilijk doen als het samen kan.
Hartengroet,
Mariëtte